Будзьце верныя сваім караням

Наша Зямля складаецца з мноства маленькіх куткоў і куточкаў, якія для кагосьці з’яўляюцца самымі лепшымі ў свеце, самымі дарагімі, адзінымі. Немагчыма дасканала ведаць сваю Радзіму, калі не ведаеш свой родны кут, сваё акружэнне, свае карані.  Нездарма кажуць у народзе: “Чалавек без Радзімы, як дрэва без каранёў”.

30 студзеня ў Полацкім РЦК адбылася вельмі цёплая і шчырая тэматычная праграма “Будзьце верныя сваім караням...”, прымеркаваная да Года малой радзімы і 100-годдзя заснавання БССР.

Галоўнымі героямі мерапрыемства сталі работнікі клубных устаноў культуры Полацкага раёна і супрацоўнікі Цэнтра. Нягледзячы на тое, што амаль кожны з іх нарадзіўся не ў Полацку, а большасць нават па-за межамі Беларусі, Полацкая зямля стала для іх утульным другім домам. І тым больш важна і прыемна было перадаць сябрам і калегам кавалачак сваёй Радзімы, яе традыцыі, падзяліцца сямейнай гісторыяй у выглядзе невялікай прэзентацыі.

У многіх ад продкаў засталіся старадаўнія рэчы, можа не зусім каштоўныя, але такія дарагія сэрцу. Так, кіраўнік народнага клуба Полацкага РЦК Кацярына Квашніна беражліва захоўвае вышытую рукамі сваёй прабабулі накідку на падушкі. 

А дырэктар Руднянскага СДК Ія Валер’еўна Вярыга падзялілася цікавай гісторыяй кахання свайго прадзеда і прадэманстравала заручальны пярсцёнак, зроблены ім з пятака.

Сямейна-творчы дуэт Уладзіміравых з аг. Мацюшы здзівіў прысутных самым сапраўдным патэфонам 1948г. выпуска. Ён дастаўся Уладзіміру Барысавічу ад дзеда, прычым у выдатным рабочым стане! 

 Амаль кожную сям’ю ў прошлым стагоддзі закранула Вялікая Айчынная вайна. Загадчык аўтаклубам Таццяна Анатольеўна Хутарная падзялілася гісторыяй свайго дзеда Красікава М.М., які загінуў у 1945г., абараняючы Калінінград. Толькі партрэт і пажоўклая пахаванка з фронта засталіся як вечная памяць пра бессмяротны подзвіг.  

У наш час моладзь нячаста звяртаецца да сваіх каранёў. Тым прыемней было пачуць ад маладога метадыста Надзеі Зайцавай, што яна ведае гісторыю сваіх продкаў аж да пятага калена і нават захоўвае сямейны радавод. А касір Вольга Хількевіч, як калісьці яе бабуля, займаецца рукадзеллем.

Мерапрыемства атрымалася яшчэ і смачным, бо многія з удзельнікаў прыгатавалі адметныя нацыянальные стравы свайго рэгіёну. 

Так Семянько Таццяна Пятроўна, дырэктар Кушлікоўскага СДК, якая нарадзілася ў Слаўгарадскім раёне Магілёўшчыны, пачаставала прысутных варэнікамі. Не звычайнымі, а піражкамі з варэннем па рэцэпце свайго дзядулі-пекара. У вёсцы Ганчароўка, з якой яна родам, існавала традыцыя на трэці дзень Масленічнага тыдню частаваць імі ўсіх суседзяў. 

Мастацкі кіраўнік Сільніцкага СДК Уладзімір Васільевіч Піскуноў нарадзіўся ў Рызе. Ён пачаставаў усіх прысутных сямейнай стравай ролы з селядца па матуліным рэцэпце, а яшчэ выканаў вясёлую песню на латышскай мове. 

Хармайстар і ўдзельніца народнага ансамблю песні “Млын” Ветрынскага гпДк Пашкова Алена Мікалаеўна, родам з Казахскай ССР, не проста прыйшла на сустрэчу ў нацыянальным убранні і прынесла баўрсакі, а яшчэ прадэманстравала казахскі танец камажай.

Яркія і харызматычныя ўдзельнікі народнага клуба армянскай культуры “Хаш” Гомельскага СДК прывезлі фотавыставу, унікальныя нацыянальныя рэчы і печыва гата.

Кожная прэзентацыя была непаўторнай і вельмі пазнавальнай, а разам яны склаліся ў сапраўднае інтэрактыўнае падарожжа.

Тематычная праграма стала яшчэ аднім доказам таго факта, што Беларусь – шматнацыянальная краіна, у якой побач з беларусамі дабразычліва суседнічаюць рускія, украінцы, армяне, казахі, латышы, прадстаўнікі многіх іншых народаў.

У любых абставінах, як бы не павярнулася жыццё, куды б не завяла дарога, трэба  шанаваць сваю культуру і малую радзіму, заўсёды заставацца верным сваім караням.  

Дзень беларускай мовы ў Полацкім раённым Цэнтры культуры

У век тэхнічнага прагрэсу камп’ютэры, смартфоны і іншыя гаджэты становяцца ўсё больш папулярнымі. Мы пастаянна карыстаемся электроннай поштай, пішам СМСкі адзін аднаму, замест эмоцый ставім смайлікі, Інтэрнэт-зносіны замяняюць рэальныя. Сучасны чалавек куды радзей выкарыстоўвае ручкі, алоўкі, звычайную паперу для выражэння думак. Не выключана, што праз нейкі час мы проста забудзем, як пісаць паштоўкі і лісты ад рукі. А тым больш на беларускай мове.

А ці ведаеце вы, што існуе Дзень ручнога пісьма альбо почырку, які адзначаецца ва ўсім свеце 23 студзеня? Акрамя таго, у 2019 годзе спаўняецца 100 год са дня ўтварэння Беларускай Савецкай Сацыялістычнай Рэспублікі. БССР – гэта цэлая эпоха ў нашай гісторыі, яна стала падмуркам для стварэння сучаснай беларускай дзяржаўнасці.

З гэтай нагоды, творчыя работнікі Полацкага раённага Цэнтра культуры вырашылі прысвяціць цэлы дзень не толькі ручному пісьму, а беларускай мове ўвогуле.

Кожны, хто трапляў на парог Цэнтра культуры абавязкова і нават мімаволі пачынаў гаварыць па-беларуску. Ветлівыя дзяўчаты ў бела-блакітных сукенках прапанавалі запоўніць анкету з тэматычнымі пытаннямі, мацавалі эмблему “Размаўляем па-беларуску” і ўручалі картку з літарай і адметным словам.

Напрыканцы працоўнага дня наступаў самы цікавы момант. Творчая група, у складзе мастацкага кіраўніка Алены Кабяковай, метадыста Надзеі Зайцавай і кіраўніка народнага клуба Кацярыны Квашніной, прааналізавала анкеты і падрыхтавала цікавае тэматычнае мерапрыемства. На ім былі ўзгаданы лепшыя беларускія пісьменнікі і паэты, прагучалі любімыя беларускія песні і вершы.

“Ехаў Ясь на кані” спявалі ўсе разам, ды яшчэ і з элементамі тэатралізацыі.

Не абыйшлося і без народных танцаў. Полька і лявоніха аказаліся ў фаварытах. А вось растлумачыць адметныя беларускія словы не ўсім аказалася пад сілу.

Яшчэ на працягу ўсяго дня ўдзельнікі мерапрыемства інкогніта пісалі адзін аднаму віншаванні. Потым разам адгадвалі аўтара паштоўкі па почырку.

А далей быў невялічкі экскурс па найлюбімейшых святах беларусаў. Зусім нядзіўна, што сярод іх аказаліся Купалле і Каляды. Дзяўчаты прапанавалі ўсім прысутным узгадаць лета і закружыцца ў купальскім карагодзе.

А пасля пакалядаваць разам з вясёлай козачкай.

Далучыўся да Дня беларускай мовы і ансамбль народных інструментаў Полацкага РЦК. Музыкі выканалі лепшыя беларускія інструментальныя творы ў сучаснай апрацоўцы.

Дзень беларускай мовы наблізіўся да завяршэння, але любоў да роднай мовы ніколі не павінна заканчвацца. Наша мова павінна жыць у вершах, мілагучных песнях, на паперы, у друку, у простых размовах на вуліцы, а галоўнае, у сэрцы кожнага беларуса.

Калядны арт-уік-энд на стары Новы год

Пад стары Новы год у самым цэнтры вёскі Багатырская разгарнулася разудалае свята – арт-уік-энд “Калядны разгуляй”. Трэці год запар яно абуджае маленькую вёсачку шумнай зімовай весялосцю, і кожны раз здзіўляе сваёй непаўторнасцю.

У гэтым годзе на свята з’ехаліся 10 калядных гуртоў з розных куточкаў Полаччыны: аг. Кушлікі, Зялёнка, Гараны, Мацюшы, в. Нача, Фарынава і інш., каб паспаборнічаць у майстэрстве калядавання. Па ўмовах, кожная каманда складалася не менш, чым з чатырох чалавек: Звяздара з зоркай, Механошы з мяшком, Пачынальніка «лёгкага на язык» і Маскі адпаведна мясцовым традыцыям – «казы», «мядзведзя», «бусла», «каня» або інш.

Ды і каляднае шэсце было незвычайным. Пад словы вядучых: “Жадаем каб вас у кожнай хаце віталі, ды ў мяхі нешта клалі,” - усе гурты разышліся ў чатыры бакі да сапраўдных багатырскіх гаспадароў, каб павітаць іх ды пакалядаваць наславу. Трэба было пастарацца, бо па вяртанні на галоўную пляцоўку ўсе мяхі былі ўзважаны на вялізных вагах, а каманда-ўладальніца самага вясомага атрымала прыз. Самымі шчодрымі гаспадарамі аказаліся Мядзведзева Людміла Іванаўна з супругам, Мамошына Валянціна Уладзіміраўна, Улаховіч Марыя Акімаўна, Крупеніч Ірына Уладзіміраўна. Яны разам з суседзямі шчыра сустракалі калядоўшчыкаў у сваіх хатах і не шкадавалі для іх найсмачнейшых ласункаў. Зусім нядзіўна, што ў спаборніцтве калядных мяшкоў поспех быў на баку мясцовага народнага фальклорнага калектыву “Галасы спадчыны” (кір. Т.С. Стараннік) Багатырскага СДК, які ўжо не першы год калядуе сам і ладзіць Каляды для сваіх аднавяскоўцаў.

Пакуль калядоўшчыкі займаліся сваёй справай, народ весяліўся пад задорныя спевы народнага ансамбля песні “Млын“ з г.п. Ветрына.

Вядомы фальклорны гурт «Варган» Полацкага дзяржуніверсітэта ў якасці майстаркласа прадэманстраваў сваё каляднае выступленне на галоўнай сцэне, а таксама прапанаваў гледачам народную гульню.


Астатнія гурты-ўдзельнікі змаглі пахваліцца сваімі здольнасцямі падчас творчага рынгу “Дзівосы на Каляды”. Каманда з Завозер’я здзівіла крэатыўнымі санямі ў выглядзе печкі: на іх і пракаціцца можна, і адначасова падсілкавацца. 

У конкурсе на самы ражаны калектыў “Калядны гардэроб” аднагалосна перамогу атрымаў гурт з Блізніцы ў складзе творчых работнікаў Сільніцкага СДК. 

Самай адметнай каляднай маскай быў абраны Уладзімір Пестун з Начы, які прыехаў у вобразе чорта ды яшчэ і з гармонікам. 

Прыз глядацкіх сімпатый атрымала чароўная козачка Галіна Шматкова з аграгарадка Захарнічы. Яна падрыхтавала такі танцавальна-запальны флэшмоб, што на месцы не змаглі ўстаяць ні дзеці, ні дарослыя. 

Калядных зорак было так многа, усе такія яскравыя і непадобныя адна на адну, што народнае журы не змагло разабрацца ў гэтым “Калядным зоркападзе” і выбраць самую лепшую. Парадавалі гледачоў маленькія ўдзельнікі ўзорнага фальклорнага калектыву “Лецейка” Багатырскага СДК, якія таксама сур’ёзна рыхтаваліся да Калядаў і прапанавалі свой варыянт выступлення.

Напрыканцы свята ўсе дружна частаваліся найсмачнейшай каляднай кашай, падпявалі і прытанцоўвалі разам з мясцовым ансамблем “Фярцінка”. 

“Калядны разгуляй” – 2019 атрымаўся на славу. Удзельнікі калядных гуртоў вярталіся ў свае родныя мясціны з новымі ўражаннямі, каб у наступным годзе здзівіць сваіх аднасяльчан на Каляды чымсьці новым. А жыхары вёскі Багатырская яшчэ раз атрымалі ўнікальную магчымасць дакрануцца да народных беларускіх звычаяў і старажытных традыцый.

Третий "Благовест над Полоцком" принёс коллективам Полоцкого РЦК многочисленные дипломы

11 января в Центре культуры "Полоцк" прошли ежегодные Рождественские встречи, в рамках которых были оглашены результаты III открытого районного конкурса православного литературно-музыкального творчества «Благовест над Полоцком - 2019».

Коллективы и индивидуальных исполнителей  Полоцкого районного Центра культуры можно поздравить с целой россыпью наград:

Квартет народной студии эстрадного мастерства «Тандем» - диплом 1-й степени в номинации «Вокальное творчество. Ансамбль». 

Дёмина Н.И., руководитель народной студии эстрадного мастерства «Тандем» – диплом 2-й степени в номинации «Авторская работа» за песню "Память веков".

Ансамбль песни «Фертинка» Богатырского СДК – диплом 3-й степени в номинации «Вокальное творчество. Ансамбль».

Участница народного клуба «Литературный ковчег» Екатерина Марченко – диплом 3-й  степени в номинации «Художественное чтение».

Виктор Тарасенко, участник народного клуба «Литературный ковчег» - диплом 1-й степени в номинации «Вокальное творчество. Соло»

Виктор Малых (автор музыки) руководитель народного вокального ансамбля «Бела чайка», и Марина Свиридова (автор текста) участница народного клуба «Литературный ковчег» – диплом 1-й степени в номинации «Авторская работа» за песню «Посвящение Полоцку».

Поздравляем победителей и желаем покорения всё новых и новых творческих вершин!

Приятным музыкальным подарком для всех победителей 3-его "Благовеста над Полоцком" стало выступление народного ансамбля белорусской песни "Невида" Фариновского ЦКиД с песней "Рождество".